سازمان نظام پزشکی ایران، بنا به رسالتی که قانون بر عهده‌اش نهاده است، وظیفه خود می‌داند روند اقدامات حوزه سلامت را که یک‌سوی آن جامعه پزشکی و سوی دیگر آن مردم قرار دارند را دائماً رصد کرده و پیگیر هدف والای سلامت مردم باشد.
این روزها کنترل و مدیریت ویروس کرونا در کشور می‌رود تا با ت «فاصله‌گذاری هوشمند» وارد فاز جدید خود شود و پر واضح است که انتظار نخبگان و قاطبه مردم آن باشد که هر تی به کنترل مناسب‌تر و مدیریت مؤثرتر این بیماری انجامیده و دغدغه‌های مردمی و کارکنان بخش درمان را برای کارکرد مناسب‌تر کمتر نماید. اعتقاد ما بر آن است که مدل فاصله‌گذاری هوشمند نیاز به آموزش تمام پرسنل و افرادی دارد که از این مدل بهره‌مند می‌شوند و همچنین نیاز مبرم به آموزش مردمی دارد که با این شرایط مواجه خواهند شد و بدیهی است این مدل و هر مدل فاصله‌گذاری دیگر علاوه بر آموزش‌های فراگیر، نیاز به کنترل جدی، ابزار مشخص برای نظارت و اعمال محدودیت‌های لازم دارد.
از دیگر سو به این مهم نیز واقفیم که اگر چه راه‌اندازی فعالیت‌های اقتصادی هدف اصلی اعلام فاصله‌گذاری هوشمند بوده است ولی بدون در نظر گرفتن لوازم علمی و اجرایی، زحمات گذشته همه مردم و مسئولین و کادر پزشکی به هدر رفته و تهدیدهای جدی در مورد اوج گرفتن مجدد بیماری پیش‌رو خواهد بود.
در ارزیابی‌های علمی و اپیدمیولوژیک، اجرای این مدل وقتی ممکن و مفید است که تعداد و آمار واقعی مبتلایان به حدی کم باشد که قابل رصد و ارزیابی نه تنها افراد، بلکه خانواده‌ها با تست‌های دقیق آزمایشگاهی و کنترل فعال موارد، میسر باشد.
بدیهی است با توجه به موارد فوق‌الذکر برای همه کشور و شهرهای مختلف نمی‌توان نسخه واحدی نوشت. ارائه یک دستورالعمل برای همه شهرهای کشور، بدون توجه به تفاوت شیوع و آمار واقعی مبتلایان و لوازم نظارتی، ضروری و دقیق امکان افزایش و تسری بیماری را در همه شهرها افزایش خواهد داد.
اعلام نگرانی سازمان نظام پزشکی به دلیل شرایط اجرایی پیش‌رو است چندان که در شهر تهران که هنوز مشمول این مدل نشده این روزها بسیاری از مراکز و میادین میوه و تره‌بار و پارک‌ها، محل تجمع کنترل نشده و بدون ضابطه‌های بهداشتی افراد شده است و نیز این نگرانی به دلیل فاصله زیادی است که چه در مورد آمار اعلامی وزارت بهداشت و چه با توجه به آمار واقعی مبتلایان با حد علمی پذیرش فاصله‌گذاری هوشمند وجود دارد.
این در حالی است که به رغم ثبت مشاغل بازگشایی شده در سامانه وزارت بهداشت در مورد امکان اجرایی اعمال نظارت و کنترل اصول بهداشتی تردید جدی وجود دارد.
توصیه اخیر سازمان جهانی بهداشت و بسیاری از کشورهایی که شرایط مشابه ایران دارند تمدید کنترل‌های مؤثر و اعمال نظارت‌ها برای مدت زمان بیشتر تا رسیدن به حد قابل قبول شیوع برای اعمال فاصله‌گذاری هوشمند و حداقل تا ۱۲ اردیبهشت بوده است.
امید است در این شرایط خطیر اتخاذ تصمیم‌های صحیح و با توجه به همه ابعاد و اثرات این بحران و با رعایت اولویت قطعی اصل سلامت مردم مورد توجه مسئولین محترم قرار گیرد.
ویروس کرونا در حال پخش در سراسر دنیااست ، ولی هنوز هیچ دارویی که بتواند آن را بکشد یا واکسنی که ما را در برابرش ایمن کند وجود ندارد.
با این حساب، چقدر با تولید داروهایی که بتوانند این ویروس را شکست دهند فاصله داریم؟
کارهای تحقیقاتی با سرعت زیادی در حال انجام است.
بیش از بیست واکسن مختلف در مرحله طراحی و ساخت است. یکی از آنها با اجازه مقامات و بدون انجام آزمایش حیوانی هفته گذشته به بدن چند داوطلب تزریق شد تا از نظر ایمنی و کارایی بررسی شود.
بقیه دانشمندان فعلا دارند مرحله آزمایش‌های حیوانی را طی می‌کنند و امید دارند که در ماه‌های آتی بتوانند محصول خود را روی انسان آزمایش کنند.
اما حتی اگر بتوان تا پایان سال چنین واکسنی ساخت، تولید انبوه آن چیزی نیست که به راحتی انجام شود.
در نظر بگیرید که همه این اتفاقات دارد در یک بازه زمانی بی‌سابقه و با استفاده از روش‌های نوین رخ می‌دهد، برای همین ممکن است کار به مشکل بخورد.
فراموش نکنید که در حال حاضر چهار ویروس کرونا می‌توانند به انسان سرایت کنند. یکی از آنها باعث سرماخوردگی عادی میشود و ما برای هیچ‌کدام واکسن نداریم.
متاسفانه احتمال موفقیت چنین واکسنی در افراد مسن‌تر کمتر خواهد بود. این ربطی به خود واکسن ندارد، اما دستگاه ایمنی وقتی پیر میشود دیگر واکنش مناسبی به واکسیناسیون نشان نمی‌دهد، اتفاقی که هر ساله در ارتباط با واکسن آنفلوآنزا رخ می‌دهد.
همه داروها، حتی سرماخوردگی، عوارض جانبی دارند. اما بدون انجام آزمایش‌های بالینی نمی‌توان درباره عوارض جانبی احتمالی یک واکسن نظر داد.
اگر واکسنی ساخته شود، حداقل در ابتدای امر موجودی آن محدود خواهد بود و برای همین باید اولویت‌بندی کرد.
پزشکان و پرستارانی که با بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تماس دارند قطعا در صدر فهرست قرار خواهند داشت. این بیماری برای سالخوردگان بسیار خطرناک است و به همین دلیل اگر برای آنها مفید باشد در اولویت واکسیناسیون قرار می‌گیرند. اما شاید بهتر باشد کسانی را واکسینه کنیم که با سالخوردگان زندگی می‌کنند یا از آنها مراقبت می‌کنند.
آخرین آمار کرونا در ایران،امروز 23 فروردین اعلام شد.
طبق این آمار 1837 نفر مبتلا به کرونا ویروس در ایران در 24 ساعت گذشته شناسایی شده اند.
همچنین 125 بیمار مبتلا به کرونا ویروس نیز متاسفانه امروز در ایران فوت شده اند.
تمامی اخبار کرونای ایران وجهان را از سایت علم روز دنبال کنید
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت درباره آخرین وضعیت ویروس کرونا در ایران اظهار کرد: از دیروز تا امروز ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ و بر اساس معیار‌های قطعی تشخیصی ۱۹۷۲ بیمار جدید مبتلا به کووید ۱۹ در کشور شناسایی شد. با احتساب موارد جدید، مجموع بیماران کووید ۱۹ در کشور به ۶۸۱۹۲ نفر رسید.
جهانپور گفت: متاسفانه در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۱۲۲ بیمار کووید ۱۹ جان خود را از دست دادند و تعداد افرادی که تا کنون بر اثر کرونا در کشور فوت کرده‌اند به ۴۲۳۲ نفر افزایش یافت.
سخنگوی وزارت بهداشت افزود: خوشبختانه روند بهبود یافتگان سرعت بالایی گرفته و تا کنون ۳۵۴۶۵ نفر از بیماران، بهبود یافته و ترخیص شده اند.
او مطرح کرد: ۳۹۶۹ نفر از بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند. و تا کنون ۲۴۲ هزار و ۵۶۸ آزمایش تشخیص کووید ۱۹ در کشور انجام شده است
1.حیوانات هم مانند ما می توانند خواب ببینند
بعضی تحقیقات نشان می دهد موش ها درباره ی پیدا کردن غذا یا دویدن در مازها خواب می بینند. بیشتر داران هم در زمان خواب وارد مرحله ی رِم می شوند، یعنی چرخه ای که در آن خواب می بینیم.
2.آب داغ زودتر از آب سرد منجمد می شود
«اثر امپمبا» پدیده ای فیزیکی است به این معنی که شتاب ذرات آب گرم از ویژگی ای برخوردار است که به این ذرات اجازه می دهد راحت تر منجمد شوند.
3.عقرب ها زیر نور فرابنفش می درخشند
درخشش سبز آبی مبهم آن ها ناشی از ماده ای است که در کوتیکل آن ها وجود دارد. کوتیکل لایه ی بسیار سختی است که جزئی از استخوان بندی بیرونی آن ها محسوب می شود. با این حال، دانشمندان هنوز نمی دانند این درخشش شب نما چه کاربردی دارد اما گمان می کنند که عقرب ها از آن برای پیدا کردن همدیگر استفاده می کنند و این درخشش از آن ها در برابر نور خورشید محافظت می کند و باعث سردرگم شدن شکار آن ها می شود.
4.اسید معده می تواند یک تیغ ریش تراشی را در خود حل کند
اگر یک تیغ دو لبه ۲۴ ساعت درون معده ی شما باقی بماند به قدری نازک می شود که به راحتی می توان آن را شکست. چون اسید معده به شدت خورنده بوده و سطح pH آن ۲ تا ۳ است.
✅ شاید شگفت‌زده شوید، اما پاسخ این پرسش مثبت است. اگرچه ارتفاع صدکیلومتری از سطح زمین را عموما به عنوان مرز فضا تعریف می‌کنند، اما جو زمین کماکان تا ارتفاع حدود هفتصدکیلومتری دربردارنده‌ی اکسیژن است (ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع چهارصدکیلومتری قرار دارد). در چنان ارتفاعی، اکسیژن به جای شکل مولکولی (O2)، به شکل اتم‌های منفرد حضور دارد و در نتیجه واکنش‌پذیری بیشتری هم دارد. آلومینیم و فولاد ضدزنگ لایه‌های اکسید محافظی روی سطح خارجی خود شکل می‌دهند و دچار خوردگی نمی‌شوند، اما نقره و آهن به سرعت در مدارهای پایینی زمین دچار زنگ‌زدگی و خوردگی می‌شوند. با وجود این، در ژرفای فضا فقدان اکسیژن به معنای آن است که اثری از زنگ‌زدگی وجود ندارد.
.jpg)
⁉ چرا جای زخم روی پوست می‌ماند؟
زخم‌ها بخشی از فرایند شفایابی بدن هستند که بیشتر ما نوعی از آنها را با خود به یادگار داریم. زخم‌های روی بدن ما از همان پروتئینی ساخته شده‌اند که پوست طبیعی را شکل می‌دهد؛ اما تا حد زیادی متفاوت به نظر می‌رسند كه باعث مي‌شود اثرشان هميشه روي پوست بماند. دلیل این ظاهر متفاوت زخم و پوست طبیعی، از ساختار پروتئینی آنها سرچشمه می‌گیرد. پوست معمولی از ساختار پروتئینی به‌هم‌بافته (همانند تاروپود پارچه) سود می‌برد، در حالی‌که پروتئین‌های زخم تنها در یک جهت به خط شده‌اند. این امر موجب میشود زخم‌ها در مقایسه با پوست عادی و سالم متفاوت جلوه کنند. به دلیل فقدان غدد عرق و فولیکول‌های مو، زخم‌ها صاف‌تر هستند و به همین دلیل است که بیشتر اوقات دچار خارش می شوند.
5نقطه از هراس انگیز ترین نقاط جهان!
https://xip.li/depd4A
طرحی هنری از مقر آیندهٔ انسان‌ها در مریخ. آیا آیندهٔ تکنولوژی ما را به این سیاره سرخ می‌رساند؟
بعد از پیاده‌روی تاریخی نیل آرمسترانگ (Neil Armstrong) روی کرهٔ ماه، کمتر کسی بود که رویای فتح فضا را در سر نداشته باشد. حتماً پیش‌بینی‌های آن زمان درباره این که جهان در سال ۲۰۰۰ چه شکلی خواهد بود را شنیده‌اید. خب خیلی از آنها درست از آب در نیامدند. ما روی کرهٔ ماه پایگاه نداریم، ماشین‌ها پرواز نمی‌کنند و هنوز هم درمانی برای سرطان پیدا نشده‌است. با گذشت زمان از میزان علاقهٔ مردم به سفر با فضاپیماهای سرنشین‌دار کاسته شد و متاسفانه می‌توان اثر آن را بر بودجهٔ فعلی ناسا (NASA) دید. با این‌حال پیشرفت‌هایی در این زمینه صورت گرفته اما نه با سرعتی که مورد انتظار بود. ایستگاه فضایی بین‌المللی حدود ۲ دهه است که بر روی عملیات سرنشین‌دار کار میکند. ۲ سال پیش بود که ناسا مریخ‌نورد«کنجکاوی» را در مریخ فرود آورد. این مریخ‌نورد درحال‌حاضر مشغول گشت‌وگذار در سیارهٔ سرخ و ارسال اطلاعات شگفت‌انگیز درباره این سیارهٔ همسایه است. این‌طور که به نظر می‌رسد، انسان بالاخره روزی بر مریخ قدم می‌گذارد و زمانی‌که این اتفاق بیافتد (مثل قضیه آرمسترانگ) دوباره موج تازه‌ای از اشتیاق برای سفر به فضا در جامعه به راه می‌افتد. پیش‌بینی میشود در نهایت و در آینده تکنولوژی، یک پایگاه انسانی در مریخ ساخته خواهد شد. شاید باور نکنید اما به گفتهٔ مسئولان ناسا این هدف خیلی دور از دسترس نیست. با در نظر گرفتن همهٔ احتمالات می‌توان گفت که عمر شما به محقق شدن این آرزو قد می‌دهد.
از آغاز سال ۲۰۱۸ موشک قدرتمند ناسا به نام SLS کارش را شروع و امکانات جدید برای سفر به فضا را امتحان خواهد کرد؛ مثل فرودآمدن فضاپیمای سرنشین‌دار بر روی یک سیارک در سال ۲۰۲۵. فرستادن انسان‌ها به فضا با سفینه‌های اوریون (Orion) و نوعی پیشرفته از SLS، که قدرتمندترین سفینهٔ فضایی ساخته‌شده خواهد بود، انجام خواهد گرفت. ناسا قرار است در دهه ۲۰۳۰ فضانوردان را به مریخ بفرستد. باید صبر کرد و دید که آیا برنامهٔ ناسا برای انتقال دائمی انسان به مریخ محقق میشود یا نه.
درباره این سایت